AŞIK KEMALİ BÜLBÜL

Âşık Kemalî Bülbül, 1928 yılında Samsun’un Kavak İlçesinin Kozansıkı Köyü’nde doğdu. Asıl adı Kemal Bülbül’dür. 1939 depreminde babasını ve birçok yakınını kaybetti. (Annesi, bir başkasıyla evlenir.) Bu sırada Kemali bülbül onbir yaşındaydı. Köylerine gelip giden aşıkları dinleyerek zamanla aşıklık geleneğini öğrenen Aşık Kemali Bülbül, oldukça küçük denecek yaşlarda şiir yazmaya başladı. İlkokulu bitirdikten sonra Samsun’a geldi. Tahsiline devam imkanı olmadığından Samsun’da “Ali Baba Gazetesi’nde muhabirlik yapmaya çalıştı. Henüz 18 yaşındayken, 1946 yılında “Kırık Sesler” adlı ilk kitabı yayımlandı. Konya Aşıklar Bayramı ve Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde düzenlenen şenliklere katıldı ve birincilik de olmak üzere değişik ödüller aldı.

Şiirlerinde insan sevgisinden dine dek değişik konuları işleyen Aşık Kemali, birçok radyo ve televizyon programına katıldı. Şiirleri çeşitli dergi, gazete ve araştırmada yeraldı. Ayrıca Samsun’da bir süre “Torun ve “Vicdan Sesi” gazetelerini çıkardı. 1975 yılında Halk Ozanlarını Tanıtma ve Eserlerini Yaşatma Derneği kurucuları arasında yeraldı ve ilk başkanı seçildi. Derneğin yayınları arasında da çeşitli aşıklara ilişkin kitapların yayımlanmasını sağladı.
Değişik zamanlarda başka aşıklarla karşılaşma fırsatı da bulan Aşık Kemali’nin bugüne dek 8 kitabı yayımlandı.

Halk edebiyatına ömrünü adayan Aşık Kemali Bülbül, hiç durmadan yazdı. Durmadan düşündü. Yılmadan çalıştı arkasında şiirler- halk edebiyatı ile ilgili yazılar bırakarak 23 Eylül 2012 tarihinde 84 yaşında vefat etti. Aşık Kemali Bülbül, Büyük Cami´de kılınan öğle namazına müteakip Kıranköy Mezarlığı´ndaki aile kabristanına defnedildi. Cenazesi kalabalıktı. Tabutunu kalabalık bir grup omuzlara alırken, “Vay Halime Vay” başlıklı şiiri hafızalara düştü:

Vay Halime Vay

Gözümle gönlümle arası açık
Kavgaya dönerse vay halime vay
Dünya geniş olmuş kabir daracık
Kandilim sönerse vay halime vay

Gözler bedenimde gönül de bende
Birisi yaşarken biri ölende
Ömrümün çilesi benden de önde
Gün günü yenerse vay halime vay

Dağı dev mi deldi Ferhat değil de
Piri kim uçurdu kanat değil de
Kaybolan insan mı sanat değil de
Can kuşum tünerse vay halime vay

Halıdan yumuşak gelir teneşir
Kimi ağlaşır kimi söyleşir
Kemali Bülbül’ü dört kişi taşır
Kurtulmak hünerse vay halime vay

Âşık Kemalî Bülbül; ölmeden önce, ölümü yaşayanlardandır. "Ağlayım" başlıklı şiirinde bu hislerini şöyle ifade eder:

Ölürsem ağlayan olur mu bilmem;
Fırsat elimdeyken kendim ağlayım.
Belki de kabrime uğrayan olmaz;
Tutarken el ayak kendim ağlayım.

Bülbül’üm anlatsam, duyan irkilir;
Yılların yükünü taşıyan bilir.
Eşim çocuklarım gelmezse bir bir,
Toprakta sinemi kendim dağlayım!

Sadece Samsun’un değil, Türkiye’nin hatta Türk Dünyası’nın da güzel aşıklarından biri olan Aşık Kemali Bülbül´ün sürdüğü çileli ve çetin hayat mücadelesini anlatan “Samsunlu Âşık Kemalî Bülbül Hayatı Sanatı Şiirleri“ adlı Doç Dr. Şahin Köktürk tarafından hazırlanan 417 sayfalık kitap, 2011 tariinde İlkadım Belediyesi´nce bastırılarak yayınlanmıştır.